گیاهان زیادی در طبیعت گل‌های آبی تولید می‌کنند، اما تیم تحقیقاتی ما ابتدا گل اطلسی با رنگ بنفش تیره را برای جداسازی ژن‌های آبی انتخاب کردند.
این به این دلیل بود که گل رز آبی اطلسی قبلاً به عنوان یک گیاه نمونه برای تحقیق در مورد رنگدانه‌های گل (مانند آنتوسیانین) و بیوسنتز آنها عمل کرده بود و دانش زیر قبلاً انباشته شده بود:
– ژن های آبی، ژن های سیتوکروم اگر لپه قیمه نپخت چه کنیم نوع هیدروکسیلاز (آنزیم های دخیل در سم زدایی در کبد) هستند.
– این ژن ها در گلبرگ ها کار می کنند اما در برگ ها کار نمی کنند.
– گل اطلسی قرمز که رنگدانه آبی تولید نمی کند، ژن آبی ندارد.
– ژن‌های آبی زمانی که گلبرگ‌ها باز می‌شوند فعال‌تر عمل می‌کنند.
ما حدود 300 نوع ژن کاندید را از حدود 30000 نوع ژن در گل اطلسی انتخاب کردیم تا دو ژن آبی گل اطلسی را شناسایی کنیم.
– جایگاه های پارچه کرپ ژنی روی کروموزوم ها مشخص شد.
اولین طرح ما این بود که ژن های کاندید را به گل اطلسی معرفی کنیم و تغییرات رنگ گل را مشاهده کنیم تا مشخص کنیم که آیا آنها واقعاً ژن های آبی هستند یا خیر.
با این حال، این روش زمان پخت لپه چندین ماه طول کشید تا گلها شکوفا شوند تا تغییر رنگ مشاهده شود. بنابراین، برای کاهش زمان لازم برای به دست آوردن نتایج، تصمیم گرفتیم تا ژن‌های کاندید ژن‌های آبی را به جای گیاهان به مخمر معرفی کنیم و فعالیت آنزیمی آنها را در مخمر آزمایش کنیم.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.